Zwolle – Sarah Lucassen (23) werd eerder dit jaar op 28 januari benoemd tot de jongste stadsdichter van Zwolle ooit. Een mooie eretitel die ze twee jaar draagt en tot nu toe in een bijzondere tijd uitvoert. Iets wat een impact heeft op haar werk en groei als schrijver. Hoe is het om juist in coronatijd een mooie stap te maken in je carrière?
Door: Stan op de Weegh
Het is 9:00 uur in de ochtend en Sarah Lucassen zwaait naar een verkeersleider terwijl ze haar fiets parkeert bij de GGD test- en vaccinatielocatie IJsselhallen in Zwolle. Sarah schreef een gedicht voor de locatie en dit wordt op de ochtend van 31 maart onthuld, in bijzijn van gedeputeerde Roy de Witte van provincie Overijssel en directeur GGD IJsselland Rianne van den Berg.
Het is een kleinschalige onthulling, want een groot opgezette onthulling zit er tijdens de coronapandemie niet in en al helemaal niet op een plek als deze. Een kort gesprek, een snelle onthulling, ander-halve-meter-afstand en een mondkapje op. Dit is de realiteit voor Sarah en voor elk evenement dat zij als stadsdichter bijwoont. Toch draagt ze deze titel met eer en timmert ze aan de weg van succes; en dat in coronatijd.
Sarah bij de onthulling van haar gedicht in de IJsselhallen. Foto: Stan op de Weegh
(Van links naar rechts: Roy de Witte, Sarah Lucassen & Rianne van den Berg).
Anders dan normaal
Terwijl de meesten onder ons de afgelopen maanden misschien als belemmering in hun carrière zien, ervaart Sarah in deze hectische periode juist een enorme groei. Zij is het bewijs dat je ondanks de moeilijkheden van het coronavirus nog steeds de weg naar de top kan vinden, ook al is het anders dan normaal.
“Vanaf de eerste week werd ik platgebeld met opdrachten en was ik druk. Het gaat nu wel echt lekker, want ik heb vanuit mijn kern altijd wel een soort van onzekerheid in mij. Is het wel goed genoeg? Kan ik het wel? Dat zijn vragen die rondspelen in mijn hoofd”, zegt Sarah.
Dit tijdperk ziet Sarah dan ook als een mooi leerproces: “Ik haal alles nu meer uit mezelf. Eerst liet ik mij nog weleens beïnvloeden door andermans werk of denken. Nu schrijf ik veel meer mijn eigen mening op. Ik ben activistisch geworden en durf mijn stem te laten klinken in mijn werk.”
Deze activistische stem vind je terug in Sarah’s werk. Een voorbeeld: “Mijn excuses minister-president, met wie heb ik het genoegen. Heeft u iets meegekregen van wat wij de laatste jaren vroegen”, fragment uit het gedicht dat Sarah schreef voor de verkiezingen 2021.
Sarah in haar kamer in Zwolle. Foto: Stan op de Weegh.
Leerproces
“Ik heb meer zelfvertrouwen gekregen in mijn schrijfkunsten. Dat is wel een gek leerproces dat echt door de coronatijd is ontstaan. Dit hele coronagedoe heeft op een bepaald level wel een positieve invloed op mij als schrijver”, legt Sarah uit.
Er is minder afleiding tegenwoordig. Iets wat Sarah omzet in haar voordeel. “Ik kan minder wegrennen en dat is iets wat ik wel snel doe. Ik ga nog snel even daarnaartoe, terwijl ik eigenlijk te moe ben of nog wat werk heb liggen. Dat: ‘boeie, dat komt morgen wel’ is nu veel minder aan de orde, want je kan eigenlijk ook nergens echt naartoe.”
De Zwolse mening
Niet alleen Sarah heeft minder contact met haar medemens. Dit geldt natuurlijk voor iedereen. Ook de inwoners van Zwolle zien minder mensen. Wordt kunst & cultuur dan juist in een tijd als deze gewaardeerd? Edo Schipper (Zwolse inwoner, 26 jaar) zegt het volgende: “Ik ben hoe dan ook van mening, dat vrijwel iedere vorm van kunst verenigt en samenbrengt. Met name de poëzie van een stadsdichter kan hier veel in betekenen. Juist nu kunnen woorden inspireren en roeren. Ik deel haar gedichten actief en sta er regelmatig versteld van hoe haar hersenspinsels zo 'full circle' op het papier tot leven komen.”
Ook Louis Letitre (Zwolse inwoner, 21) leest het werk van Sarah graag: “Sarah gebruikt nooit dure woorden, maar krijgt daardoor wel hele rijke gedichten. Ze hoeft nooit exorbitant, orthodox of andere rare woorden te gebruiken om haar boodschap over te brengen. Dat vind ik knap. Ze is enorm slim met woorden.”
“Ik ben megatrots op het feit dat onze stad een vaste dichter heeft, en dan ook nog zo één!” Sluit Edo af. “De culturele sector wordt naar mijn mening toch vaak als een beetje onnodig en optioneel afgeschreven. Het is dan ook goed dat Zwolle zich hiervoor inzet en mensen door onder andere het werk van Sarah met elkaar verbindt. Dat kunnen we nu wel gebruiken”, sluit Louis af.
Liefde voor de stad
Sarah speelt ook in het performance stuk: HEEN. Dit gaat over de 2e wereldoorlog en was op 4 mei via een livestream te bewonderen op RTV-Oost. Tijdens het stuk lopen 20 jongeren dezelfde route als de Joodse Zwollenaren die dit op vrijdag 2 oktober 1942 deden, om vervolgens gedeporteerd te worden.
“Ik vind het nog steeds bijzonder dat ik aan dit soort projecten mee mag doen. Het Zwolse stadsdichterschap geeft mij ontzettend veel kracht en energie, ook in een moeilijke tijd als deze. We zitten nu allemaal in een heftige periode, als wereld, als land, als Zwolle. Dan kunnen we juist wel even een mooie tekst gebruiken of iets in die richting. Daarom vind ik het bijzonder dat ik nu en op deze manier een grote stap in mijn professionele carrière zet en mijn werk met de inwoners van Zwolle kan delen. De mooie complimenten die ik krijg van iedereen doen mij ook veel goeds. Dat iemand de moeite neemt om iets naar mij te sturen, dat vind ik gewoon liefde”, aldus Sarah.
Sarah in het centrum van Zwolle. Foto: Stan op de Weegh
Tijdens het volgen van Sarah de afgelopen weken, is een ding duidelijk geworden. Sarah heeft een enorme liefde voor Zwolle. “In mijn werk probeer ik vooral de thema’s: ‘Don’t judge a book by its cover’ en ‘respecteer je medemens’ over te brengen. Dat vind ik heel belangrijk in het leven. Ik heb het daar ook veel met vrienden over. Iedereen begroet elkaar hier, dat is toch wel iets wat je niet in de Randstad vindt. Iemand uit de wijk die je even een fiets leent of iemand die een ander helpt met tillen of simpelweg een kop koffie drinken. Natuurlijk is dit ook niet altijd zo, maar hier in Assendorp waar ik woon gebeurt dat wel heel erg.”
“Zo’n beweging van mensen die elkaar te hulp schieten, dat vind ik mooi. Dat zijn de unieke kleine dingen in het leven en dat is Zwolle wel een beetje voor mij. Dat zal ik ook graag willen waarborgen als Zwollenaar en stadsdichter. Het zal mooi zijn als Zwolle dat ook blijft dragen, want het siert dit stadje enorm.”
In de onderstaande video neemt Sarah je mee door Zwolle en draagt ze één van haar gedichten voor:
Comments